U Belom Blatu se nalazi jedna od najlepših ulica u Srbiji
Z.M.
U Belom Blatu se nalazi jedna od najlepših ulica u Srbiji
- Objavljeno u
- Autor Z.M.
BELO BLATO - Na nešto više od sat vremena vožnje od Novog Sada, nedaleko od Zrenjanina i ušća Begeja u Tisu, nalazi se omaleno selo Belo Blato. Okruženje naselja čine četiri jezera – Belo jezero, jezero Koča na čijoj je „obali“ Belo blato, jezero Mika i jezero Joca.
Na zapadnoj strani sela nalazi se i Specijalni rezervat prirode „Carska bara“, pored kog se nalazi stari tok Begeja, odmah uz novi tok ove reke.
Samo selo čini svega 13 ulica unakrsno raspoređenih pod uglom od 90 stepeni, pa iz ptičje perspektive ovo naselje izgleda kao kvadrat.
Ulice su, ujedno, jedno od najlepših atrakcija Belog blata. Nekoliko njih sa obe strane ima drvored sibirskog bresta, ali i drugih vrsta, što pogled sa kraja na kraj ulice čini nesvakidašnjim.
Drvored od 900 sibirskih brestova je zasađen 1997. godine odlukom Saveta mesne zajednice, a u čitavom selu postoji više od 3.000 stabala raznih vrsta.
Jedan od prepoznatljivih simbola beloblatskih šorova svakako je drvored sibirskog bresta. S proleća, a posebno u junu, kada sve ozeleni i priroda se pokaže u svom najlepšem ruhu, drvored u Belom Blatu prosto izaziva ushićenje svih posetilaca ovog neobičnog sela. Njegove razgranate krošnje predstavljaju pravu dobrodošlicu putnicima namernicima i dobar uvod u sve lepote ove sredine. I to je upravo deo jedne priče o Belom Blatu, kao turističkoj destinaciji, koju je još 1997. godine započeo tadašnji Savet Mesne zajednice, sa ondašnjim predsednikom Janom Hanjikom.
Pored mnogih ideja, jedna od interesantnih i očigledno dobrih, bila je i sadnja drvoreda u glavnoj beloblatskoj ulici. Od ulaska u selo, pa do samog kraja, taj drvored dominira poput vodiča kroz mesto, ali i postaje zaštitnik od sunca, vetra ili ma kakve elementarne pretnje. Meštani su ga prihvatili kao sastavni deo seoskog miljea i posvećuju mu značajnu pažnju. Krečenje, orezivanje, negovanje i zaštita drvoreda, zadatak je svih domaćina kuća, gde je brest zasađen. S proleća, na svake tri godine, moraju se orezati grane, kako bi se produžio vek drvoredu. Mnogi posetioci, a i sami meštani, često konstatuju da bi bez njega selo bilo potpuno drugačije.
Prvi put naseljeno polovinom 19. veka, ovo mesto danas broji svega oko hiljadu stanovnika.
Ipak, u tih hiljadu ljudi, osim Srba, neki su poreklom iz Slovačke, Mađarske, Bugarske, Rumunije, Slovenije, Hrvatske, Crne Gore, Rusije, Albanije, Grčke i ostalih država bližih i daljih Srbiji. Svi žive zajedno, u skladu, problema u selu nikad nije bilo.
